Mümün M. Ahmet
Raven, Kırcali
1968 -1984 

Mümün, geceyi zaten uyur uyumaz geçirmişti. Ayazlanınca da yatağından fırladı, elini yüzünü yıkadı, giyindi, mutfakta ne bulduysa yedi ve usulla vararak anasının başucuna uyandırdı. Anası, onu giyin­miş görünce şaşarak:
-N’oldu, oğlum? diye sordu. Niye kalktın böyle erken erken, önemli işin varmış gibi. Babanı az önce uğurladım sayalara. Kaldırma, ko uyusun, diye tembihledi. Ben yalnız başarırım, dedi. -Ben, sayalara değil, anne, diye yanıtladı Mümün, Momçilgrat’a gideceğim bugün konuyla komşuyla beraber. Soralım bakalım şu hükümet adamlarına ne istiyorlar bizim adlarımızdan.
-Sakın oğlum, sen sokulma bu işlere, diye uyardı anası endişey­le. Varsın yaşlılar düzeltsin bu büyük işleri.
-Olmaz anacığım, kalamam, diye direndi Mümün. Ben artık çocuk değilim. Halil, Sadullah, Osman, İsmet, Mümün … Bütün gençler gidecek …
Ve çocuk olmadığını kanıtlamak istercesine anasını kucak­layarak sokak kapısına kadar götürdü, öptü ve yollandı. Anası ardından nemli gözlerle baktı kaldı. O, biraz gitti ve dönerek:
– Pasaportumu verir misin anne? diye haykırdı.
-Niye lazım yavrum, askere gitmiyorsun! ..
-Askere gitmiyorum. ama askerlerle karşılaşacağım ana. Bu askere gitmekten de önemli. Ko yanımda bulunsun. Bulunsun da kimliğim bilinsin! ..
Anası  ardından bakakaldı. On altısındaydı henüz, ama ba­basına ermişti boyu. Siyah ve kıvırcık saçlı. selvi boylu bir delikanlı olmuştu. Hatice. oğluna pasaportunu verdiği gibi dönüvermedi. Dualar okudu ardından bildiği kadar.
Mümün. kalabalığa katılarak keçi patikalarından, beklenmedik yerden şehre erdi. Köydeşlerinden bir kısmı, pusuda duran silahlı kuvvetler tarafından okul avlusuna işkenceye götürülmüştü, ama Mümün oradan kaçmaya muvaffak olabildi, gitti merkezde ve parkta isyan edenlere karıştı. Orada da milisler, askerler yine evvelki si gibi isyancıları tuttukları yerlerde merhametsizce dövüyor. üzerlerine kumlu su fışkırtıyor. gözlerini yaşartıyorlardı. Parka varınca Mümün’ü de yakaladı bir siviL. önce tüfek dipçiğiyle vurdu ve yere serdi. Oğlan. toparlanmış kalkmış kaçmaya yeltenmişti ki, yeniden bir silah patladı! Sonra bir daha … evet. Mümün iki yerinden vurulmuştu. Önce şehir bahçesinde tüfek dipçiğiyle dövülüyor. sonra şöven katil VK. tetiği çekiyor. Bir kurşun omuzunun altından girerek. genç kalbini delip göğsünden çıkmıştı. diğeri ise. ensesine rastlamış. kafatasını delip. alnından uğramıştı! ..
Şimdi. Momçilgrad Belediyesi, Raven köy mezarlığında mer­mer taşlarla çevrili diğerlerinden çok farklı bir mezar var. Ebeveyn­leri. akrabaları. akranları sıkça varırlar. saygı duruşunda bulunurlar. dua ederler başında. Çiçekleri daima tazedir. annesinin. babasının yaraları gibi. Hiçbir vakit de solmayacaklardır kalplerdeki anılar misali! … 

Momçilgrat merkezinde  çıkan  kanlı olaylarda kucağındaki minik yavrusuyla tankların önünde durarak katilleri şaşırtan  mert  kadın Türkan Hasan Havru!!ah. artık büyümüş kızı Eseri’i zaman  zaman şehitler anıtına götürerek faciayı ayrıntılarıyla  anlatıyor.      

Sunyto Mehmet
03.01.2012/21:45h